สวัสดี ปีระกา อรุณสวัสดิ์
เห็นแจ้งชัด ว่าไม่มี อะไรใหม่
สมมุติกัน ปีเดือนวัน ที่ผ่านไป
ทำเหตุใด ผลย่อมเป็น เช่นนั้นเอง
วันเสาร์ที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2559
ปีระกา
วันอังคารที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2559
หนึ่งชีวิต
จู่ๆ ก็พบเจอ หนึ่งชีวิต
ขดตัวชิด ผนังบ้าน ลานจอดรถ
ขนแข็งพอง ราวแปรงไม้ คล้ายมนต์สกด
อาจสลด หากห่างหาย ห่วงใยเอย
แสงเมตตา (วาดโดยศิลปิน สิทธิโชค สายทอง)
ดูแวววาว ราวอัญมณี ที่ล้ำค่า
แสงเมตตา ส่องสว่าง กว่าแสงไหน
สงบงาม ตามธรรมแท้ ที่แน่ใจ
ศรัทธาใน ทางพ้นทุกข์ พบสุขจริง
วันอังคารที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2559
จุกในอก
เพียงแค่เห็น น้ำตาไหล ใจแทบขาด
สายฟ้าฟาด กลางดวงใจ ไทยทั้งผอง
จุกในอก ตกประหม่า คราเหม่อมอง
ตามครรลอง ต้องสิ้นสูญ สุดอาลัย
วันอังคารที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2559
ราวตะวัน
ดวงจันทรา ค้างฟ้า ตีห้าครึ่ง
ชวนตะลึง ชมความงาม ความสงบ
ให้งงงัน ราวตะวัน จะชิงพลบ
มาบรรจบ ที่วันพระ ณ.ชาวพุทธ
วันพฤหัสบดีที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2559
สุคนธบำบัด
อรุณสวัสดิ์ วันนี้มี ดอกไม้สวย
สรรพคุณช่วย บำรุง หัวใจได้
เป็นสุคนธ-บำบัด ยาแผนไทย
“มหาหงษ์“ไทย “สเลเต“พม่า น่ารื่นรมย์
วันอาทิตย์ที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2559
ตามรอยบาทกษัตรา
เหตุเพราะมี ผู้ได้รับ จึงมีผู้ได้ให้
แบ่งปันไป ด้วยไมตรี ที่ล้นเหลือ
ตามรอยบาท กษัตรา พาจุนเจือ
ทวีบุญเอื้อ ย้อนกลับสู่ ผู้ให้เทอญ
วันพฤหัสบดีที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559
ดับโกรธา
ดูราวจะลุกไหม้ให้เป็นจุล !?
เพียงอรุณรุ่งทะยานผ่านขอบฟ้า
ได้ปุยเมฆที่ชุ่มฉ่ำดับโกรธา
จึงเป็นฟ้าสว่างไสวโล่งใจแล้ว
วันจันทร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559
ธรรมราชา
ความหงอยเหงา คราวเทวศ ประเทศไทย
มองทางไหน ให้เหว่ว้า น่าใจหาย
ถึงเวลา พระเสด็จ สุดอาลัย
สำนึกใน พระคุณล้ำ ธรรมราชา
วันเสาร์ที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559
เป็นสว.อย่างไรให้ไม่เหงา
เป็นสว.อย่างไรให้ไม่เหงา
ไม่จับเจ่ากับเรื่องเก่าเฝ้าโหยหา
ต้องยอมรับกับความจริงสิ่งนาๆ
เข้าใจว่าทุกสิ่งเป็นเช่นนั้นเอง
วันพุธที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559
วูบสุดท้าย
จวนหมดวัน ตะวันเร่ง เปล่งแสงจ้า
ก่อนจากลา ฟ้ามืดหมด งดส่องแสง
ดั่งชีวิต จิตใกล้หลุด หยุดแสดง
กลับมีแรง วูบสุดท้าย คล้ายสั่งลา
วันจันทร์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559
พ้นพันธนา
กว่าจันทรา จะแสดง แสงตนได้
ฝ่าเมฆหมอก ที่บังไว้ จนแดงจ้า
เมื่อหลุดพ้น เจิดจรัส งามนวลตา
เปรียบดั่งคน พ้นพันธนา คุ้มค่าคน
โอ้...ฟากฟ้ายามเย็นๆ
โอ้...ฟากฟ้ายามเย็นๆ
แสงสีสดใสได้เห็น สุขใจดังเช่นเพื่อนมาปลอบขวัญ
ก่อนลาลับดับแสงจากกัน คล้ายดังโบกมือลาพลัน
ด้วยม่านมืดนั้นเริ่มโรยโปรยลง
(ทำนองเพลง“โอ้...งามแท้บางปะกง“)
วันเสาร์ที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559
อย่าเพลินหลง
ดูซินั่น ดาวพระศุกร์ ยังค้างฟ้า
ตีห้าครึ่ง แล้วหนา อย่าเพลินหลง
แสงเงินยวง ดวงอาทิตย์ อันยิ่งยง
ลอยขึ้นตรง จุดตัดกลบ ลบแสงดาว
วันศุกร์ที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559
ให้ความหวัง
รุ่งอรุณจะหลุดพ้นหลังคาบ้าน
แสงตระการแผ่ซ่านผ่านแมกไม้
ความงดงามธรรมดาน่าชื่นใจ
มีความหมายให้ความหวังพลังชนม์
วันพฤหัสบดีที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559
พัทยา ณ.วันศุกร์
อรุณสวัสดิ์พัทยา ณ.วันศุกร์
เที่ยวสนุกมา2วันฉันลาก่อน
จะกลับบ้านที่ปทุมมิทุกข์ร้อน
เพิ่งตื่นนอนฟ้าสวยดีมีกลอนเบยยย อิอิ
วันพุธที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559
เข้าถึงธรรม
ทิ้งสมมุติ หยุดที่ใจ ไม่ไขว่คว้า
เบื่อรักษา หน้าตา พาหลงโลก
ละกิเลส หลอกให้สุข แท้ทุกข์โศก
วางอุปโหลก เข้าถึงธรรม ตามเป็นจริง
วันพุธที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559
เหนือ ใต้ ออก ตก
ท้องฟ้ายามเช้า บ้านเราวันนี้
ช่างงามสดสี มีเมฆกระทบแสง
เหนือใต้ออกตก เป็นฉากแสดง
สุริยันจัดแบ่ง แจกไปทุกทิศ..เอ้อยยย
วันศุกร์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2559
กลืนทิวา
เมื่อเมฆา กลืนทิวา พาแสงหด
ใกล้จะหมด ช่วงกลางวัน พลันใกล้ค่ำ
การได้เห็น อาทิตย์ตก เป็นประจำ
จักช่วยย้ำ ความต้องเป็น “เช่นนั้นเอง“
วันพฤหัสบดีที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2559
โอ้..สีสัน
โอ้..สีสัน แห่งทิวา ใกล้ลาจาก
ราวจะฝาก ความงาม ประดับจิต
ฟ้าหลากสี สาดแสง สำแดงฤทธิ์
ไล่มลพิษ ให้โลกสวย ด้วยเมตตา
วันอาทิตย์ที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2559
มาเป็นหมู่
อรุณสวัสด ิ์วันจันทร์นะ วันพระด้วย
ท้องฟ้าสวย สงบงาม ยามเช้าตรู่
นกหลากหลาย ให้เจื้อยแจ้ว น่าเอ็นดู
มาเป็นหมู่ กินผักหมด อดเลยเรา
วันศุกร์ที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2559
ฉากศิลป์
ภาพสีสวยสม ชมได้ทุกวัน
ท้องฟ้าบ้านฉัน นั้นเป็นฉากศิลป์
ทั้งเช้า...ทั้งเย็น ยิ่งเห็นยิ่งฟินส์
อากาศท้องถิ่น สดชื่นรื่นรมณ์..เอ้ย..เอย