ภูมิใจนัก

          มองชีวิตคิดไปภูมิใจนัก
      สิ่งเคยรักได้สัมผัสทั้งนั้นหนอ
      ถึงเวลาจะเดินหน้าไม่ต้องรอ
      เข้มแข็งพอสลัดคืนไม่ฝืนเลย

อาสาซ่อมไฟ

       คือชาวบ้าน หาญอาสา มาซ่อมไฟ
       ขาดบันได ให้เหยียบยืน ได้แม่นมั่น
       เพื่อนช่วยค้ำ ยันก้นไว ้ใช้เอวดัน
       ก็ช่วยกัน แก้ปัญหา อย่างฮาเอย.ฮาาาา

อัญชัญ

       เก็บอัญชัญ เพิ่งเริ่มหัด ประชันดอก
   เธอจึงออก เพียงเล็กน้อย ค่อยสะสม
   ผึ่งไอแดด เพียงเบาบาง ตามทางลม
   เตยผสม บำรุงใจ คลายโรคลม

งับลูกไฟ

        พญานาค จะพ่นไฟ หรือไรนั่น!!
     เก็บภาพพลัน ตะวันตก ตรงกับปาก
     ได้ภาพศิลป์ ราวกับว่า พญานาค
     ที่อ้าปาก ค้างรอรับ งับลูกไฟ

พุทธานุสติ

     ลานธรรมนี้ มีโมกเพิ่ม เติมเต็มให้
     เป็นกาวใจ ในพุทธา นุสตินั่น
     ภาพที่เห็น กลิ่นที่หอม เตือนใจพลัน
     จุดหมายนั้น ยังมั่นคง ตรงนิพพาน

ความผุพังแห่งสังขาร

     ความผุพัง แห่งสังขาร ประจานว่า
เราใช้มา เก่าเกินการ เนิ่นนานแล้ว
ควรเปลี่ยนใหม่ ให้สดใส ให้วาวแวว
เมื่อเกิดแล้ว ต้องแก่เจ็บ และตายเอย
     เมื่อเกิดมา ใยต้องพา ทุกข์มาด้วย
อยากหล่อสวย อย่างหนุ่มสาว จะได้ไหม
เบื่อเกิด-ตาย พุทธวิธี ดีอย่างไร
พ้นทุกข์ได้ ในนิพพาน สราญรมย์

ป่วยซะ!

   4วันป่วย นอนอยู่โยง โรงพยาบาล

ไอหนักนาน จนหลอดลม ตีบตันแน่น

        ฝืนหายใจ จนเหนื่อยหอบ อย่างแค่นแค้น

ต้องรีบแจ้น พบคุณหมอ พอบรรเทา

      เหตุเพราะไม่ สันโดดตา มะยมร่วง

        คนกวาดพ่วง งานอื่นล้น จนเกลื่อนกลาด

ทั้งแห้งกรัง ทั้งฝุ่นคลุ้ง จึงคิดพลาด

 ออกไปกวาด สะอาดใจ ได้เรื่องเลย

      มีผ้าคาด จมูกแล้ว ไม่แคล้วคลาด

    ถึงขั้นอาจ ไม่หายใจ ไปเสียด้วย

วันนี้ดวง ยังแข็งอยู่ จึงไม่ม้วย

   บุญไม่ช่วย คงไปลับ ไม่กลับมา

พุดสามสี

  หอมตลบ อบอวลใจ ชวนให้หยุด
  ชมดอกพุด ชุดสามสี มีไตรลักษณ์
  เมื่อเกิดแก่ และจากไป ให้ประจักษ์
  ม่วงเข้มนัก พักชมพู สู่ขาวโพลน