ดั่งมนต์ขลัง พลังม่วง ร่วงจากฟ้า แต่เธอคือ ดอกหญ้า ฝ่าลมหนาว กอบางๆ แผ่วงกว้าง อย่างแผ่วเบา ห่มดินเหงา ให้เขาใหญ่ ได้ชื่นชม