วันพุธที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2558

สวัสดีปีเก่า

   สวัสดี ปี58 กำลังจะผ่าน
เราเชี่ยวชาญ ชีวิต อีกนิดหนอ
ประสบการณ์ ทั้งผิดถูก ปลูกเพื่อก่อ
ผิดก็ขอ อภัยนะ กัลยาณมิตร
   ตั้งจิตใหม่ ให้พูนทวี สติมา
ทั้งปัญญา ในทางธรรม ค้ำจุนจิต
คือทางรอด พ้นทุกข์ได้ ให้แง่คิด
นี่คือสิทธิ พระพุทธองค์ ทรงประทาน
    เชิญสรรพสิ่ง มิ่งมงคล 38 ข้อ
มาเติมต่อ ชูกิจการ สำราญมั่น
ที่เพื่อนหวัง ได้ดั่งใจ สำเร็จพลัน
ผสานสัมพันธ์ กายจิตนั้น ตลอดกาลเทอญ
  

วันศุกร์ที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2558

เหมันต์-หรรษา

ชมจันทร์งาม ยามเย็นย่ำ ค่ำคืนนี้
แดดไม่มี มากวนใจ ไล่กลับบ้าน
แล้วเหมันต์ ก็หรรษา ฟ้าชื่นบาน
แสนสำราญ เย็นระรื่น ชื่นชูใจ

วันอาทิตย์ที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2558

อาจแล้งนาน?

   คือลำธาร เป็นทางผ่าน ของน้ำป่า
ชาวประชา ทุกถ้วนหน้า ได้อาศัย 
ความแห้งแล้ง ถึงท้องธาร เป็นหาดทราย
น้ำแห้งหาย พืชพรรณตาย ใครอยู่ยง
   ก็พื้นทราย อยู่ใต้น้ำ กลับมองเห็น
เกิดประเด็น ความแห้งแล้ง สำแดงผล
ป่ามอดม้วย ไม่อุ้มน้ำ ต้องทุกข์ทน
เดี๋ยวน้ำล้น เดี๋ยวน้ำแล้ง เสียดแทงใจ
   ทั้งนาข้าว ก็แห้งหาย ไร้รวงข้าว
คงถึงคราว ต้องขาดแคลน แหล่งอาหาร
น้ำกินใช้ สำรองไว้ ควรแก่การ
อาจแล้งนาน ขาดแหล่งน้ำ ย่ำแย่เอย



วันเสาร์ที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2558

เมฆกระจาย

                    เมฆกระจาย ระบายฟ้า ราวผ้าสวย
              ความรุ่มรวย ความงาม ความเปลี่ยนผัน
              ฉากธรรมชาติ เปลี่ยนรูปไป ได้ทุกวัน
              ล้วนเฉิดฉันท์ สร้างหรรษา รื่นอารมณ์

วันอาทิตย์ที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

คุณธรรม4ประการ

                        สัจจะ,ทมะ, จาคะ,ขันติ น่ะมีครบ
                            แต่ไม่จบเพียงแค่นี้นะชีวิต
                        กาลเวลา ยังเปลี่ยนไป ใครลิขิต
                    ใช่ถูกผิด จิตเปลี่ยนผ่าน ตามกาลไป

มีเพื่อนยาบนฟ้าเอย

                     ดวงอาทิตย์ ลับหาย ที่ปลายฟ้า

                     ดวงจันทรา ก็มารอ ทำหน้าที่ 

                     บนท้องฟ้า มีเรื่องเล่า สนุกดี 

                     แสนเปรมปรีดิ์ มีเพื่อนยา บนฟ้าเอย

วันศุกร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

แสงสุรีย์

                          สงบงาม ยามเช้า เฝ้าดูคลื่น
                          คงยังตื่น ไม่เต็มตา หรือไฉน
                    ดูเอื่อยเฉื่อย ไม่แช่มชื่น หรืออย่างไร
                     สุรีย์ใส ส่องสาดแสง แทรกคลื่นลม

วันศุกร์ที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

ซุ้มไม้หอม

                      เถาชมนาด ให้พาดซุ้ม ที่ทิศใต้
                      แดดจัดไป มีร่มไม้ ที่หลังบ้าน
                      จะสอยผ้า จะเลาะผ้า จะทำงาน
                      ลมพัดผ่าน หอมระรื่น ชื่นใจเอย

อิสรภาพ

                   เป็นนกบิน อยากไปไหน ตามใจคิด
                   ตัวน้อยนิด ยังต้องการ เสรีภาพ
                   คนเลี้ยงนก แม้การุณย์ บุญหรือบาป
                   อิสรภาพ ใครคนไหน ไม่ต้องการ

วันพุธที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

แต้มโลกสวย

                  สวยโดดเด่น เห็นแต่ไกล ความใสสด
                  หยาดน้ำหยด ดูแพรวพราว ราวสาวสวย
                  หว่านเสน่ห์ ร่ายมนตรา มหาระรวย
                  แต้มโลกสวย เพิ่มสีสัน สราญรมณ์

วันศุกร์ที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

พลังงานเต็ม

                        ดวงตะวัน ยังสาดแสง แรงจัดจ้า
                       มวลเมฆา ลอยเคลื่อนมา บดบังให้
                    ใกล้ค่ำแล้ว เตรียมผ่อนพัก ทั้งกายใจ
                      เพื่อวันใหม่ ได้ชื่นบาน พลังงานเต็ม

วันพฤหัสบดีที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

สอนไตรลักษณ์

                       บัวอ่างนี้ มี 3 ดอก ออกลดหลั่น
                       เคยเจอกัน มีอย่างมาก ก็แค่ 2
               พี่เตรียมโรย น้องเตรียมบาน ตามครรลอง
               ธรรมะส่อง แสงไตรลักษณ์ ประจักษ์ใจ

วันจันทร์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ชมรมผู้เชี่ยวชาญชีวิต

                  ภาพปู่เย็น เน้นคุณค่า กว่าความสวย
                  ความรุ่มรวย ที่เชี่ยวชาญ ผ่านชีวิต
                  หนึ่งสมอง และสองมือ ที่ลิขิต
                  ราวเนรมิต วันวารไว้ ในปัจจุบัน

ลีลาวดี

                  จะลั่นทม หรือลีลาวดี ที่เปลี่ยนชื่อ
              ก็เลื่องลือ ในความงาม ความหอมหวาน
                     คุณค่าคือ ไม้ยืนต้น ที่ทนทาน
                   วิกฤติผ่าน ช่วยโลกได้ ให้ร่มเย็น

วันจันทร์แดดแจ่มจ้า

                    สุขสันต์ วันจันทร์ ตะวันจ้า
                ลมหนาวโชย เฉื่อยช้า น่าใจหาย
              เข้าหน้าหนาว แล้วใย มากลับกลาย
        ดูคลับคล้าย กลายเป็นร้อน เหมือนก่อนกาล

วันเสาร์ที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ชรากระเด็น

          สวยสดใส กลางหมู่ไม้ ไพรพฤกษา
          ชื่นอุรา ชรากระเด็น เห็นแต่สุข
          ได้ฟอกปอด กอดธรรมชาติ ห่างไกลทุกข์
          น่าสนุก สุขภาวะ ณ.เมืองไทย

วันพุธที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ปทุมธานี

ถึงสามโคก โศกถวิล ถึงปิ่นเกล้า
มิต้องเศร้า เราเที่ยวกัน ให้สนุก
ตุ่มสามโคก อันลือเลื่อง เฟื่องทุกยุค
แสนสนุก ตลาดท่าน้ำ ศาลากลาง(เก่า)
   มีวัดที่ ท่านรวบรวม สิ่งของเก่า
คนรุ่นเรา ยังชื่นชม ในคุณค่า
เด็กรุ่นหลัง ได้รู้ราก เก่าก่อนมา
ไม่หลงคว้า ศิวิไลซ์ ที่ไกลตัว
    เลยไปหน่อย หอยนางรม พบแต่ซาก
เก็บขึ้นจาก ใต้ดินที่ ขุดเจอได้(วัดเจดีย์หอย)
หอยทะเล อยู่ปทุม ได้อย่างไร
น่าค้นไข ในอดีต ลิขิตคน
   พิพิธภัณฑ์ หินแปลกสวย งามด้วยศิลป์
ลือระบิล เกรียวกราวไป ถึงต่างประเทศ
ทั้งรูปทรง ทั้งลวดลาย เชิญสังเกต
เกินขอบเขต ฝีมือคน พ้นบรรยาย
    สวนอาหาร รสชาดดี ที่กว้างใหญ่
มีสวนสัตว์ ให้ชมได้ ใกล้สวนสวย
มีม้าขี่ มีรถราง มีแกะด้วย
ที่งงงวย ชิงช้าสวรรค์ ยิ่งบันเทิง
   ปทุมธานี ที่น่าเที่ยว น่าค้นหา
ดิฉันมา จากปากเกร็ด อันเฉิดฉาย
อยู่ธัญญะ คลอง7เมื่อ 3ปีกลาย
ชมหมอกคล้าย บนยอดภู เค้าดูกัน

วันเสาร์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ทาน-ศีล-ภาวนา

                       ทาน-ศีล ภาวนา นำพาสงบ
                  เหมือนได้พบ โลกใหม่ ใจผ่องแผ้ว
                  อนุโมทนา สาธุบุญ เป็นยิ่งแล้ว
                  คงไม่แคล้ว บรรลุธรรม นำสุขเทอญ

โดดเด่น

               ดูโดดเด่น มิเดียวดาย ต้นเดียวดอก
            พระจันทร์หยอก สาดแสงมา ราวผ้าห่ม
                  ทั้งต้นหญ้า คณานับ ดั่งผืนพรม
                 จะปรารมภ์ กับสิ่งใด ให้ป่วยการ

วาง ว่าง แล้ว

                       ราวอ่อนล้า พาทุกสิ่ง นิ่งสนิท
                     คลื่นน้อยนิด ไม่มีมา ให้ปรากฏ
                     ลมก็หยุด สงบสงัด แสงหรี่ลด
                     ราวสะกด ให้ทุกอย่าง วางว่างแล้ว

วันศุกร์ที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ฝั่งฝัน

                    เสี่ยงเดินทาง กางใบเรือ เพื่อหาฝั่ง
                       ด้วยมีหวัง พบฝั่งฝัน ดั้นด้นหา
                       ผ่านล่วงเลย ค่อนชีวิต อนิจจา
                       ความหรรษา ที่คงมั่น นั้นไม่มี
                 

ปลายฝน ต้นหนาว

                  ยามลมพัด ระบัดใบ ไหวลู่ลิ่ว
                  ดอกก็พริ้ว เริงระบำ ตามถลา
           ความสวยงาม ยามปลายฝน ต้นหนาวมา
           ทอดสายตา ทุ่งกว้างไกล สบายอารมณ์

วันพฤหัสบดีที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ฝาครอบ

                       ธรรมชาติ สรรค์สร้าง อย่างวิจิตร
                       ช่างประดิษฐ์ ฝาครอบ สลักเสลา
                       ทั้งสีผล เข้มขลึมคล้ำ ซ้ำขัดเงา
                       โลกของเรา น่าค้นหา พารื่นรมณ์

จุดชมวิว

                     จุดชมวิว กว้างไกล หลายมุมสวย
                 ผิวน้ำด้วย ดูพริ้วพราย เผลอจดจ้อง
                 พุ่มไม้สี แดงขลิบเหลือง งามเรืองรอง
                 โอ้!เมืองทอง คือเมืองไทย ภูมิใจจริง

ดั่งมายา

            สายหมอกผ่าน ม่านขุนเขา ขาวเทาเข้ม
            ราวเติมเต็ม ทุ่งอ้างว้าง ทางเลี้ยวลับ
            ดั่งมายา ในหล้าโลก ล้วนสลับ
            มักกลายกลับ ปรวนแปรเป็น เช่นนั้นเอง

อวยชัยให้พร

                ขอคุณพระ รัตนตรัย คุ้มครองท่าน
                 ทั้งกิจการ งานรุ่งโรจน์ สมศักดิ์ศรี
                   คนทั้งหลาย ได้ชมชื่น ยื่นไมตรี
           เดินทางไกล หลายหมื่นลี้ ปลอดภัยเทอญ

วันอังคารที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ตะเกียงวิเศษ

                     โอ้!ตะเกียง อาลาดิน ไม่สิ้นหรู
                     ยักษ์ไม่อยู่ เสียกระมัง สว่างไสว
                     อาลาดิน บินเที่ยวเพลิน เจริญใจ
                     จึงทิ้งไว้ ให้ชาวเรา ได้ชื่นชม

วันจันทร์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ที่ชมวิว

            ลมเฉื่อยฉิว..พริ้วพราย..ปลายยอดหญ้า
                ทั้งพัดพา.......ธงทิว.......ปลิวไสว
                เรือใบน้อย..ลอยคว้าง..กางตั้งใบ
                โลดแล่นไป......ในวารี......ที่ชมวิว

         

ฝันดี?

     เมื่อคืนฉันฝันเลือนราง ฝันว่าเดินทางผ่าน2วัด
วัดแรกท่านให้เสื้อขาว ใส่แล้วราวเป็นเสื้อปลุกเสก
วัด2ให้ผ้าขนหนูชมพูอ่อนผืนใหญ่ มาห่มเฉวียงไหล่
คล้ายของปลุกเสก
ท่านให้มาเลือกเสื่อเขาเข็นมาขาย จะช่วยแบ่งจ่าย
ฉันไม่อยากได้ แต่ไม่ขัดใจ เลยไปเลือกชม
เสื่อนั้นทอมาใหม่ๆดูงดงามดี แต่ฉันกลับชี้เป็นผ้าห่ม
หยิบคลี่ดูใกล้ๆเอ๊ะ!ทำไมเก่าๆตุ่นๆ บางผืนก็มีรูขาด
บางผืนฉูดฉาดดังสีชาดฉันรับไม่ได้
ตกลงเลยไม่ได้ซื้อ ท่านก็ไม่ตื้อช่วยชี้ทางให้
     เส้นทางที่ฉันจะไป ต้องผ่านตลาดใหญ่
ฉันจึงเข้าไปหาผู้รู้ ว่าจุดหมายอยู่ทางทิศใด
     ตื่นแล้วฉันก็ยังงง ว่าฉันจะตรงไปณ.ที่ใด.....

กลีบบางๆ

                 เธอพริ้วพราว ราวสาวน้อย ผู้เริงร่า
                 สะอาดตา น่าถนอม นะจอมขวัญ
                 กลีบบางๆ ช่างเชิญชวน ยิ้มเยือนกัน
                 หอมไหมนั่น ถ้ามีครบ ยอมสยบเธอ