สายหมอกผ่าน ม่านขุนเขา ขาวเทาเข้ม ราวเติมเต็ม ทุ่งอ้างว้าง ทางเลี้ยวลับ ดั่งมายา ในหล้าโลก ล้วนสลับ มักกลายกลับ ปรวนแปรเป็น เช่นนั้นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น