ชมรมผู้เชี่ยวชาญชีวิต

                  ภาพปู่เย็น เน้นคุณค่า กว่าความสวย
                  ความรุ่มรวย ที่เชี่ยวชาญ ผ่านชีวิต
                  หนึ่งสมอง และสองมือ ที่ลิขิต
                  ราวเนรมิต วันวารไว้ ในปัจจุบัน

ลีลาวดี

                  จะลั่นทม หรือลีลาวดี ที่เปลี่ยนชื่อ
              ก็เลื่องลือ ในความงาม ความหอมหวาน
                     คุณค่าคือ ไม้ยืนต้น ที่ทนทาน
                   วิกฤติผ่าน ช่วยโลกได้ ให้ร่มเย็น

วันจันทร์แดดแจ่มจ้า

                    สุขสันต์ วันจันทร์ ตะวันจ้า
                ลมหนาวโชย เฉื่อยช้า น่าใจหาย
              เข้าหน้าหนาว แล้วใย มากลับกลาย
        ดูคลับคล้าย กลายเป็นร้อน เหมือนก่อนกาล

ชรากระเด็น

          สวยสดใส กลางหมู่ไม้ ไพรพฤกษา
          ชื่นอุรา ชรากระเด็น เห็นแต่สุข
          ได้ฟอกปอด กอดธรรมชาติ ห่างไกลทุกข์
          น่าสนุก สุขภาวะ ณ.เมืองไทย

ปทุมธานี

ถึงสามโคก โศกถวิล ถึงปิ่นเกล้า
มิต้องเศร้า เราเที่ยวกัน ให้สนุก
ตุ่มสามโคก อันลือเลื่อง เฟื่องทุกยุค
แสนสนุก ตลาดท่าน้ำ ศาลากลาง(เก่า)
   มีวัดที่ ท่านรวบรวม สิ่งของเก่า
คนรุ่นเรา ยังชื่นชม ในคุณค่า
เด็กรุ่นหลัง ได้รู้ราก เก่าก่อนมา
ไม่หลงคว้า ศิวิไลซ์ ที่ไกลตัว
    เลยไปหน่อย หอยนางรม พบแต่ซาก
เก็บขึ้นจาก ใต้ดินที่ ขุดเจอได้(วัดเจดีย์หอย)
หอยทะเล อยู่ปทุม ได้อย่างไร
น่าค้นไข ในอดีต ลิขิตคน
   พิพิธภัณฑ์ หินแปลกสวย งามด้วยศิลป์
ลือระบิล เกรียวกราวไป ถึงต่างประเทศ
ทั้งรูปทรง ทั้งลวดลาย เชิญสังเกต
เกินขอบเขต ฝีมือคน พ้นบรรยาย
    สวนอาหาร รสชาดดี ที่กว้างใหญ่
มีสวนสัตว์ ให้ชมได้ ใกล้สวนสวย
มีม้าขี่ มีรถราง มีแกะด้วย
ที่งงงวย ชิงช้าสวรรค์ ยิ่งบันเทิง
   ปทุมธานี ที่น่าเที่ยว น่าค้นหา
ดิฉันมา จากปากเกร็ด อันเฉิดฉาย
อยู่ธัญญะ คลอง7เมื่อ 3ปีกลาย
ชมหมอกคล้าย บนยอดภู เค้าดูกัน

ทาน-ศีล-ภาวนา

                       ทาน-ศีล ภาวนา นำพาสงบ
                  เหมือนได้พบ โลกใหม่ ใจผ่องแผ้ว
                  อนุโมทนา สาธุบุญ เป็นยิ่งแล้ว
                  คงไม่แคล้ว บรรลุธรรม นำสุขเทอญ

โดดเด่น

               ดูโดดเด่น มิเดียวดาย ต้นเดียวดอก
            พระจันทร์หยอก สาดแสงมา ราวผ้าห่ม
                  ทั้งต้นหญ้า คณานับ ดั่งผืนพรม
                 จะปรารมภ์ กับสิ่งใด ให้ป่วยการ

วาง ว่าง แล้ว

                       ราวอ่อนล้า พาทุกสิ่ง นิ่งสนิท
                     คลื่นน้อยนิด ไม่มีมา ให้ปรากฏ
                     ลมก็หยุด สงบสงัด แสงหรี่ลด
                     ราวสะกด ให้ทุกอย่าง วางว่างแล้ว

ฝั่งฝัน

                    เสี่ยงเดินทาง กางใบเรือ เพื่อหาฝั่ง
                       ด้วยมีหวัง พบฝั่งฝัน ดั้นด้นหา
                       ผ่านล่วงเลย ค่อนชีวิต อนิจจา
                       ความหรรษา ที่คงมั่น นั้นไม่มี
                 

ปลายฝน ต้นหนาว

                  ยามลมพัด ระบัดใบ ไหวลู่ลิ่ว
                  ดอกก็พริ้ว เริงระบำ ตามถลา
           ความสวยงาม ยามปลายฝน ต้นหนาวมา
           ทอดสายตา ทุ่งกว้างไกล สบายอารมณ์

ฝาครอบ

                       ธรรมชาติ สรรค์สร้าง อย่างวิจิตร
                       ช่างประดิษฐ์ ฝาครอบ สลักเสลา
                       ทั้งสีผล เข้มขลึมคล้ำ ซ้ำขัดเงา
                       โลกของเรา น่าค้นหา พารื่นรมณ์

จุดชมวิว

                     จุดชมวิว กว้างไกล หลายมุมสวย
                 ผิวน้ำด้วย ดูพริ้วพราย เผลอจดจ้อง
                 พุ่มไม้สี แดงขลิบเหลือง งามเรืองรอง
                 โอ้!เมืองทอง คือเมืองไทย ภูมิใจจริง

ดั่งมายา

            สายหมอกผ่าน ม่านขุนเขา ขาวเทาเข้ม
            ราวเติมเต็ม ทุ่งอ้างว้าง ทางเลี้ยวลับ
            ดั่งมายา ในหล้าโลก ล้วนสลับ
            มักกลายกลับ ปรวนแปรเป็น เช่นนั้นเอง

อวยชัยให้พร

                ขอคุณพระ รัตนตรัย คุ้มครองท่าน
                 ทั้งกิจการ งานรุ่งโรจน์ สมศักดิ์ศรี
                   คนทั้งหลาย ได้ชมชื่น ยื่นไมตรี
           เดินทางไกล หลายหมื่นลี้ ปลอดภัยเทอญ

ตะเกียงวิเศษ

                     โอ้!ตะเกียง อาลาดิน ไม่สิ้นหรู
                     ยักษ์ไม่อยู่ เสียกระมัง สว่างไสว
                     อาลาดิน บินเที่ยวเพลิน เจริญใจ
                     จึงทิ้งไว้ ให้ชาวเรา ได้ชื่นชม

ที่ชมวิว

            ลมเฉื่อยฉิว..พริ้วพราย..ปลายยอดหญ้า
                ทั้งพัดพา.......ธงทิว.......ปลิวไสว
                เรือใบน้อย..ลอยคว้าง..กางตั้งใบ
                โลดแล่นไป......ในวารี......ที่ชมวิว

         

ฝันดี?

     เมื่อคืนฉันฝันเลือนราง ฝันว่าเดินทางผ่าน2วัด
วัดแรกท่านให้เสื้อขาว ใส่แล้วราวเป็นเสื้อปลุกเสก
วัด2ให้ผ้าขนหนูชมพูอ่อนผืนใหญ่ มาห่มเฉวียงไหล่
คล้ายของปลุกเสก
ท่านให้มาเลือกเสื่อเขาเข็นมาขาย จะช่วยแบ่งจ่าย
ฉันไม่อยากได้ แต่ไม่ขัดใจ เลยไปเลือกชม
เสื่อนั้นทอมาใหม่ๆดูงดงามดี แต่ฉันกลับชี้เป็นผ้าห่ม
หยิบคลี่ดูใกล้ๆเอ๊ะ!ทำไมเก่าๆตุ่นๆ บางผืนก็มีรูขาด
บางผืนฉูดฉาดดังสีชาดฉันรับไม่ได้
ตกลงเลยไม่ได้ซื้อ ท่านก็ไม่ตื้อช่วยชี้ทางให้
     เส้นทางที่ฉันจะไป ต้องผ่านตลาดใหญ่
ฉันจึงเข้าไปหาผู้รู้ ว่าจุดหมายอยู่ทางทิศใด
     ตื่นแล้วฉันก็ยังงง ว่าฉันจะตรงไปณ.ที่ใด.....

กลีบบางๆ

                 เธอพริ้วพราว ราวสาวน้อย ผู้เริงร่า
                 สะอาดตา น่าถนอม นะจอมขวัญ
                 กลีบบางๆ ช่างเชิญชวน ยิ้มเยือนกัน
                 หอมไหมนั่น ถ้ามีครบ ยอมสยบเธอ

หนูหนาวฯ

                       น้ำล้นท่อ ท่วมถนน รถแช่น้ำ
                    หนูก็ช้ำ เกาะหัวเสา ดูหนาวสั่น
                    ทุกชีวิต ต่างเดือดร้อน พอๆกัน
                    สิ่งสำคัญ ปันรักษ์โลก พ้นโศกแล

บัววันเสาร์

                   บัววันเสาร์ คงไม่เหงา เพราะมีเพื่อน
                   บ้างแย้มเยือน บ้างตูมอยู่ ชูก้านหรา
                   กลีบม่วงสวย ช่างผุดผาด สะอาดตา
                   เหลืองสง่า เกษรริ้ว คล้ายนิ้วมือ

สวนหลวงฯ

                     รุ่งอรุณ สุดสวย ที่สวนหลวงฯ
              ราวเงินยวง กลุ่มก้อนเมฆ งามเฉิดฉาย
              แสงทองทาบ ฉาบผืนฟ้า อย่างท้าทาย
                  เปล่งประกาย ผิวน้ำพบ บรรจบกัน

สลายร่าง

                    เกิดแก่เจ็บ ตายแล้ว สลายร่าง
              เป็นดินบ้าง น้ำลมไฟ กลายเป็นปุ๋ย
              ต่อชีวิต เพื่อนร่วมโลก ใช่ต้องคุย
              ลองขุดคุ้ย ความจริงเถิด เลิศในธรรม

...คำว่าเหงา...

             "อยากจะเขียน คำว่าเหงา ตัวเท่าบ้าน"
           อยากสำราญ รื่นเริงใจ เช่นใครเขา
           อยากมีมิตร สนิทใจ เช่นดังเงา
           อยากหายเศร้า เพลาความโศก วิปโยคคลาย
              เพื่อนดีดี มีมากมาย ในกลุ่มนี้
           คงยินดี เป็นเพื่อนคุย คลายเหงาได้
           ความเศร้าโศก เบื่อหน่าย ได้ระบาย
           ขอให้หาย เหงาเสียได้ ในเร็ววัน

ยิ้มของผู้เฒ่า

                        ผู้เฒ่ายิ้ม อิ่มใจ ในความสุข
                      คงไร้ทุกข์ ให้ทน ที่หม่นหมอง
                 ด้วยไตรลักษณ์ อันคงมั่น ตามครรลอง
                     โลกทั้งผอง ยังคงเป็น เช่นนั้นเอง

เด็ก/แก่

                     สุขสันต์ วันเย็นชื่น ระรื่นจิต
                     เพ่งพินิจ ภาพวัยแก่ จากเด็กน้อย
                     ก็เราเอง ถึงวัยแล้ว มิต้องคอย
                     เด็กตัวน้อย แม้เราเอง ก็เคยเป็น