หลงอารมณ์ จมมายา พาติดสุข
รักสนุก ดิ้นรนหา มาสนอง
เหน็ดเหนื่อยหนอ วุ่นวายหนอ ขอหยุดตรอง
โลกทั้งผอง กองทุกข์แท้ แก่ตนเอง
ต้องวางได้ ต้องหยุดได้ ไม่ดำริ
มีสติ รู้ทัน ไม่ฝันต่อ
เพียงรับรู้ แค่รู้ เท่านั้นพอ
กิเลสท้อ ทุกข์สลาย หายไปเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น