เค็มก็อม ขมก็กลืน ชื่นชีวิต
ประหม่าจิต ปริศนา โลกาหนอ
สุขในหลง ปลดปลงแล้ว ยังเฝ้ารอ
ชาติหน้าหนอ ขอครองคู่ อยู่ด้วยกัน
สิ่งดีดี มีให้กัน นั้นหายาก
มีค่ามาก ดั่งรากฐาน การกุศล
อาจสืบมา แต่บรรพกาล บันดาลดล
พาหลุดพ้น ทุกข์นานา ผาสุขเอย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น