ชีวิตเปรียบ ดั่งโลก ที่หมุนมา
ปะทะพา ดวงใจ ให้หมองเศร้า
ความทุกข์ท้อ ต่อสุขท้น ปนคลุกเคล้า
แสนอับเฉา คราวระทม ขมขื่นทรวง
ลงหลักปัก แน่วแน่ ไม่แส่หา
เรื่องยังมา ให้ต้องแก้ ต้องหวั่นไหว
เรียนธรรมะ เพื่อประจักษ์ ที่หนักใจ
ด้วยอาลัย ในหวง ห่วงผูกพัน
เพียรทำใจ ให้สดใส ให้เข้มแข็ง
ทนความแรง เหล่าอมิตร พิชิตขวัญ
เมื่อจิตนิ่ง สงบสู้ รู้ปัจจุบัน
รู้เท่าทัน มันคือเงา เขลาเหลือทน
ทุกวันนี้ พอใจตาม ความเป็นอยู่
พร้อมปรับกู้ วิกฤตใหม่ เมื่อปรากฏ
จิตสว่าง กระจ่างธรรม นำอนาคต
จึ่งหมดจด จบแล้วจาก อย่างงดงาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น